De hele week zit het liedje al in mijn hoofd:

“Love shine a light in every corner of my heart,
let the love light carry, let the love light carry.
Light up the magic in every little part,
let our love shine a light
in every corner of our hearts.”

Afgelopen zaterdag zou het Eurovisie Songfestival plaatsvinden in Rotterdam, maar net als zoveel andere evenementen kon dat dit jaar niet op de normale manier doorgaan. In plaats van live optredens waren er vooraf opgenomen filmpjes van de deelnemers van dit jaar en een aantal klassieke songfestivalnummers van de afgelopen jaren. Er was een mooie uitvoering van ‘Ein bißchen Frieden’ door Ilse de Lange in duet met een Duitse zanger vanuit het Vredespaleis in Den Haag. Maar het hoogtepunt waren alle deelnemers van dit jaar die samen ‘Love shine a light’ zongen, het nummer waarmee Katrina and the Waves in 1997 won.

Alle zangers en zangeressen zongen in hun eentje vanuit een studio, in de huiskamer of zittend op hun bed. Dat kleine, ingetogene had iets heel aandoenlijks maar ook heel vrolijk makends. Normaal worden nummers uitgevoerd op een groot podium met veel bombarie, opzichtige jurken en special effects. Nu moesten de zangers het van hun stem hebben en moest het liedje zijn werk doen.

‘Love shine a light’ was destijds een eenvoudig maar pakkend nummer dat met een rechttoe-rechtaan optreden de winst pakte. In die tijd waren er nog weinig gelikte shows met lichteffecten of 3D-animaties. De zangeres zong gewoon haar nummer en dat deed ze op een overtuigende manier.

Nu het misschien wel tot 1 september duurt voordat ik weer gewoon aan het werk kan – en bestaat dat dan nog: gewoon? – ben ik op zoek naar lichtpuntjes. Door het zonlicht word ik er ’s morgens toe aangezet uit bed te komen, als ik weinig zin heb om voor de zoveelste dag op rij achter de laptop te kruipen. Het licht door het raam geeft me energie de dag door te komen.

Het filmpje met de deelnemers aan het Songfestival gaf aan hoe iedereen in zijn (uit)hoekje van Europa er het beste van probeert te maken in deze tijd. Het geïmproviseerde, ongepolijste van de opname zorgde voor een gevoel van verbondenheid, een straaltje licht ‘in every corner of my heart’.

– Tim Smid

Noot van de webredacteur: ‘Love shine a light’ vormde ook de inspiratie voor het kyriëgebed in de dienst van 22 december jl., weet je nog?