Van oorsprong romaans
Vanaf ongeveer het jaar  1000 staat er al een stenen kerk aan het Martinikerkhof. Dit was een eenvoudige romaanse kerk van tufsteen. Tijdens de laatste restauratie van de Martinikerk zijn hiervan resten teruggevonden in de fundamenten van de huidige kerk. Rond het jaar 1220 maakte de eenvoudige romaanse kerk plaats voor een grotere kerk in romano-gotische stijl. De Martinikerk was toen een  kruisvormige kerk met een hoog middenschip en lagere zijbeuken. Ook van deze bouwfase zijn nog veel sporen in de kerk aanwezig, zoals de ronde vensters en het siermetselwerk aan de buitenkant.

Martinitoren
De huidige Martinitoren werd tussen 1470 en 1550 ten westen van de kerk gebouwd. Zijn voorganger stortte tijdens  bouwwerkzaamheden in. Hierdoor kon de kerk naar het westen worden uitgebreid. Met een houten bovenbouw werd de toren 97 meter hoog. In 1798 werd de toren, op last van Napoleon, eigendom van de burgerlijke gemeente.

Meer licht in de kerk
Door de groei en de welvaart van de stad Groningen in de 15^e eeuw werd het mogelijk om de Martinikerk verder uit te breiden. De kerk kreeg grotere vensters, waardoor het binnen in het gebouw lichter werd. Na de uitbreiding kreeg de kerk een gotisch uiterlijk. Het oude koor werd vervangen door een hoog, licht koor. Door de verhoging van de zijbeuken van het schip, veranderde de kerk in een zogenaamde hallenkerk. De kapel ten noorden van het koor werd in de 16de eeuw in laat-gotische stijl gebouwd.

(Bron: www.martinikerk.nl)