In de Paastijd, de periode tot aan Pinksteren, is het thema van onze vieringen: De weg van het kruis – een weg naar het licht. Wij volgen in deze dienstenserie een aantal personen in de Bijbel die de weg van het licht gingen en we verbinden deze met hedendaagse inspirerende voorbeelden.
Op deze zondag van de Goede Herder (zondag 15 april 2018) staat de persoon van Simon Petrus centraal. Volgens het gedeelte uit het Johannesevangelie dat we zullen lezen, stelt Jezus tot driemaal toe aan Petrus de vraag of Petrus hem liefheeft, meer dan de andere discipelen Jezus liefhebben. Telkens als Petrus op die vraag bevestigend antwoordt, geeft Jezus hem als opdracht mee: “Weid mijn schapen”.
Als eigentijds voorbeeld hierbij nemen we de overleden burgemeester Eberhard van der Laan van Amsterdam in gedachten. In hoeverre past het beeld van de Goede Herder bij hem?
Voorganger in deze dienst is Matty Metzlar. Met medewerking van de Cantores Sancti Martini onder leiding van Leo van Noppen en organist Henk de Vries. Aanvang 11:30 uur.
Verderop in deze serie kijken we in hoeverre het beeld van de Goede Herder past bij de overleden burgemeester van Amsterdam, Eberhard van der Laan. Ook zullen we in Maria van Magdala proberen te herkennen de onschuld van de terminaal zieke (en inmiddels overleden) Tijn Kolsteren, bekend van zijn nagellakactie bij 3FM Serious Request.
Centraal in de viering staat het Paasevangelie van Johannes, het bekende verhaal waarin Maria uit Magdala ’s ochtends in alle vroegte naar het graf komt waar het lichaam van Jezus in is gelegd. Ze treft het graf leeg aan, met de zware steen al voor de ingang weggerold. In de ontmoeting die volgt, dringt het besef maar langzaam tot haar door, dat het niet de tuinman is die bij haar staat en tot haar spreekt, maar dat het de Heer zelf is. ‘Rabboeni!‘ roept ze uit als ze hem herkent, dat betekent: ‘meester!‘.
Op Stille Zaterdag is er om 22:00 uur in de Nieuwe Kerk een korte Paaswake met voorganger Evert Jan Veldman. Daarna gaat het om 23:00 uur verder in de Martinikerk met de viering van de Paasnacht. We beginnen in stilte, bij het schaarse licht van enkele fakkels, nog onder de indruk van de geschiedenis van de afgelopen dagen en met name van de Goede Vrijdag. Maar met het doorbreken van het licht van de nieuwe paaskaars wordt ook de boodschap gehoord dat de dood niet het laatste woord heeft maar dat het nieuwe leven altijd sterker is. We vieren de Verrijzenis van Christus met de vernieuwing van geloofsbelijdenis en doop, met opnieuw het samen delen van het brood en de wijn en met het verspreiden van het licht, staande in een ruime kring. Voorganger is Evert Jan Veldman, verder werken mee de Cantores Sancti Martini onder leiding van Leo van Noppen en organist Henk de Vries.
De lezingen zijn uit Jeremia 31, over het nieuw te sluiten verbond met het volk van Israël, en uit Johannes 12, waarin Jezus uitspreekt dat de tijd gekomen is dat de Mensenzoon tot majesteit wordt verheven. Waarna hij meteen vervolgt: “Als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht. Wie zijn leven liefheeft verliest het, maar wie in deze wereld zijn leven haat, behoudt het voor het eeuwige leven.”
Volgelingen van Jezus, die in groten getale zijn toegestroomd, worden gevoed met de vijf broden en de twee vissen die één jongen heeft meegebracht. En dat blijkt ruimschoots voldoende voor iedereen, te oordelen naar de manden met de overgebleven stukken brood. Ook in de Martinidienst delen we ruimhartig met elkaar van wat ons gegeven wordt: brood en wijn, tot gedachtenis van Hem die gezegd heeft: “Ik ben het brood dat leven geeft” (Johannes 6:48).
De vastentijd stelt kritische vragen aan ons: wij bezinnen ons op leefstijl en leefpatronen, waar leef je van, uit welke bronnen put jij, wat hebben wij echt nodig en wat kunnen wij delen met elkaar. Ten aanzien van alle scheefgroei tussen arm en rijk heeft Gandhi eens gezegd: “Op deze aarde is genoeg voor ieders behoeften, maar niet voor ieders hebzucht”.